အတို အရွည္

သူငယ္ခ်င္း
ေအးခဲေနတဲ႔ အတၱျမစ္ေတြထဲက
မိုက္မဲမႈေတြအရည္ေပ်ာ္မက်ခင္ထိ
ငါတို႔ဟာ အေကာင္းပကတိ ရိုးသားသူေတြေပါ႔။

စကားလံုး အႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ရင္းအခ်ိန္ျဖဳန္း
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ေတာင္ မလံုၿခံဳေတာ႔တဲ႔ သစၥာတရားနဲ႔
အိပ္မက္ခါးခါးေတြ ထုဆစ္ရင္းတည္ေဆာက္
အငွားမ်က္ႏွာမွာ လွံ်က်တဲ႔ အၿပံဳးတပ္
လုပ္ဇာတ္ေတြနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ရင္း
ဘဝမွားေပၚ ဆက္ေလွ်ာက္ အသိေပ်ာက္တဲ႔ ငမိုက္သား
တေန႔ ဘယ္လမ္းကို ဆက္သြားမွာလည္း။    

ရွင္သန္ျခင္းနဲ႔  သန္႔ရွင္းျခင္း အမည္နာမၾကား
မကြဲျပားတဲ႔ အသိနဲ႔မိုက္မွား အလကားပါဆိုတဲ႔ အေတြးမ်ားနဲ႔

စားေနတဲ႔ ထမင္းရဲ႔အရသာကို အဓိပၸါယ္ ဘာမွန္းမသိ  
သန္းေခါင္ေက်ာ္ ညည ေခါင္းခ်လို႔မွ အိပ္မေပ်ာ္ရင္
လူလိုဟန္လုပ္ၿပီး အသက္ရွည္လည္း
အလကားအပိုေတြဘဲ။

သန္႔ရွင္းတဲ႔ ဘဝထဲမွာေန ရိုးသားတဲ႔ ဘဝထဲမွာေသဖို႔
အပူအပင္ကင္းတဲ႔ မနက္စာကို အခြင္႔ရရင္ အတူစားဖို႔
လတ္ဆတ္တဲ႔ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္ေတာ႔
ငါပို႔ျဖစ္ေအာင္ ပို႔လိုက္မယ္။

သုဇာဏီ

အခ်စ္

ေျပာေလ မင္းတို ့ဆက္ေျပာ
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ဒါဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ ့ ခါးသီးနာက်င္ေနေတာင္မွ
မင္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ ့ေျပာၾကပါေစ
အဓိပၸါယ္ မရွိဘူး
ဘဝဆိုတာ တေနကုန္တေနခမ္း
လြတ္လပ္မႉ ့ကို ေရာင္းစားျပီးေငြရွာေနရတာ

ေနပါေစ
ဘာတစ္ခုမွ မရခဲ့ရင္လည္း
ငါ့ေကာင္းကင္ တစ္ခုလံုးျပိဳက်
ငါ့ႏွလံုးသားေပၚ အက္စစ္မိုးေတြ ရြာေနရင္ေတာင္
စေတးခံရဲတယ္ဆိုတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ ့
့
ေနပါေစ
ဘာတစ္ခုမွ အရာမထင္ရင္ခဲ့ေတာင္
အတူရွိခဲ့ဘူးတဲ့ တခ်ိန္က အလြမ္းေငြ ့ေငြ ့ေတြနဲ ့ ေက်နပ္မယ္
ငါတို ့ အခ်စ္အတြက္ေတာ့
အဓိပၸါယ္ရိွျခင္းက မရိွျခင္း
ျပည့္စံုျခင္းက မျပည့္စံုျခင္း မည္ရင္ေတာင္
ငါ့ေဘးမွာ အႏွစ္မပါတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေနရင္ လံုေလာက္ျပီ
ဒီေတာ့ ပ်င္းရိ ျငီးေငြ ့စရာေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြေဘးခ်ိတ္ထားျပီး
ခ်စ္တယ္ ................
ခ်စ္တယ္ ................
ဆိုတာေတြဘဲ ထပ္ကာထပ္ကာ ေျပာေနမယ္

သုဇာဏီ

myshoot

ေဝးျခင္း(သို႔) ငါ

ေန႔ေတြကေပ်ာက္ ညေတြကေျခာက္

ငါဘဝခါးခါးထဲ ျဖတ္ေလွ်ာက္

မလြမ္းေလာက္ဘူးဆိုတဲ႔

တမ္းတျခင္းရဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ

မ်က္ရည္ျမစ္ တခ်ဳိ႔ စီးဆင္းခဲ႔။

တိမ္ညိဳေတြအံု႔ဆိုင္းတဲ႔ ကမၻာ

သတိရျခင္း မိုးေရေတြထဲ

ငါခဏခဏ ေျခေခ်ာ္လဲခဲ့။

ဒီအိပ္မက္ေတြထဲ ေမွ်ာလႊင္႔ရင္း

အျပန္လမ္းေတြ ေပ်ာက္ရွခဲ႔။

ေနမေပ်ာ္တဲ႔ေန႔ေတြ ေမာင္းထုတ္

ကိုယ္ထင္တာ ကိုယ္လုပ္

ခပ္စုပ္စုပ္ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔

စံေပ်ာ္ရာ ဘံုနန္းေဆာင္ထဲ

ငရဲခန္းရဲ ႔အျပာေရာင္ရယ္သံေတြၾကား

ငါ႔အေဖာ္ေတြနဲ႔ငါ နစ္နစ္သြားတဲ့ည

အလင္းတန္းေတြ

အိမ္ျပန္လမ္းေပၚျပဳတ္ျပဳတ္က်

ငါ႔ကမၻာထဲက ေန ငါ႔ရင္ထဲက ေႏြ

ေန႔ေတြထဲက နင္မရိွ ညေတြ

ညေတြထဲက နင္မရွိ ဘဝေတြ

တစ္ေယာက္ထဲ ဆက္စပ္မရတုန္း

နင္နဲ႔ငါေတာ့ ေဝးေနၾကအုန္းမယ္။

သုဇာဏီ

ခုတေလာမွာ

ခုတေလာ

သက္ျပင္းေတြ ခဏခဏ မႈတ္ထုတ္ေနရတယ္

မြန္းက်ပ္မႈေတြဟာ ငါ႔ေလထုရဲ႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုလို 

ရင္ထဲမွာ ေဒါသမီးေတာင္ေတြ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ေပါက္ကြဲျခင္းလဲမမွတ္မိ

ငါ႔ကိုယ္ငါ ခဏခဏ သၿဂိဳၤလ္ရတယ္

ဒါ အႀကိမ္ႀကိမ္ေသတဲ႔ သူရဲေဘာေၾကာင္တတ္တဲ႔ သူေတြလိုေပါ႔

ဒါေပမဲ႔ ငါမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးဘူး ။

ခုတေလာ

ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းတဲ႔ နံရံေတြဟာ

ငါေခါင္းနဲ႔ တိုက္ဖို႔ တမင္ဖန္တီးထားတာ တူရဲ႔

ငါ႔ေခါင္းေလာင္းကိုငါဆဲြၿပီး  ငါ႔ဝိဥာဥ္ကို ငါေခၚမယ္

မင္းတို႔မသိတဲ႔ အရပ္မွာ ငါစ်ာပန ကို ငါလိုက္ပ႔ိုမယ္

ၿပီးရင္ အသံမထြက္ဘဲ ငါေအာ္မယ္

မသနားၾကပါနဲ႔ ဒီေကာင္မိုက္မဲ လြန္းသူပါ

ဒီလိုအဆံုးသတ္ေတြ ကိုမျပင္ၾကနဲ႔

ငါ႔ကိုမေပြ႔ဖက္ၾကနဲ႔ မနမ္းရႈိက္ၾကနဲ႔

မငိုၾကပါနဲ႔ေတာ႔ ဟန္မေဆာင္ၾကပါနဲ႔ေတာ႔

မင္းတို႔လိုခ်င္တာေတြ ယူကုန္ၾကပါေလ

ငါေပးစရာေတြ မမွတ္မိေတာ႔လို႔

ေခါင္းစဥ္ေတြ မတူရင္ခဲ႔လည္း

အခုတေလာမွာ

အခုတေလာမွာ

အခုတေလာမွာ

ငါ႔စ်ာပနကို

ငါကိုယ္တိုင္ သၿဂိဳ ၤလ္ လိုက္ၿပီ။

သုဇာဏီ

၃၄ ဘူတာ

ေနပူရင္ ဖုန္ထူ
 မိုးရြာေတာ႔ ဗြက္ထ

လ်ပ္စစ္မီးခဏခဏ မရတဲ႔

ၿမိဳ႔ေတာ္ေဟာင္း တစ္ခုကေန

မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္အေဖြးသားနဲ႔

ေက်ာကုန္းဟင္းလင္းပြင္႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆီကိုသြားဖို႔

ေလယာဥ္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ အေျပးအလႊားဝယ္

မျပတ္ေသးတဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြထားခဲ႔

၁ ဒႆမ ၆ မီလီမီတာေအာက္ထိေရာက္ေအာင္

အလုပ္လုပ္ေနရတဲ႔ တာယာနဲ႔ ဘတ္စ္ကားေတြကို စြန႔္ခြာ

ေမတၱာတရားနဲ႔ အသံမစဲတရားေတြ မနာၾကားဘဲ

မ်က္ႏွာငယ္တဲ႔ အနီေရာင္ စာအုပ္ေလးကိုင္ၿပီး

မေၾကာက္မရႊံံ႕ ေဝဟင္ေပၚ ပ်ံခဲ႔ေပါ႔။

သံသယမ်က္လံုးေတြေအာက္မွာ ဒုတိယမၼိအစစ္အေဆးခံ

ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ၿပံဳးျပ

အားနည္းလွတဲ႔ အႆျပာေဒၚလာနဲ႔

ေပါင္ေပၚၿမိဳ႔ေတာ္ကိုဝင္ခဲ႔ေပါ႔

စြန္တစ္ေကာင္လုိ ႀကိဳးမျပတ္ခင္ထိေပ်ာ္

သံပတ္မပါတဲ႔ ႏိုးစက္နဲ႔အိပ္

အိပ္တဝက္ ႏိုးတဝက္ မိုးလင္း

ရံုးတက္ ရံုးဆင္း ခပ္က်ပ္က်ပ္

ေရာ႔ကာတစ္ေယာက္ေဘာင္းဘီလို

အဲယားကြန္းပါ ရထားကိုစီးလာခဲ႔တာေလ။

သုဇာဏီ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

ငါ႔မွာ နားေတြရွိတယ္

င႔ါမွာ မ်က္လံုးေတြရွိတယ္

ငါ႔မွာ ၾကင္နာတတ္တဲ႔ႏွလံုးသားေတြရွိတယ္

ေၾကကြဲျခင္းေတြရွိတယ္

လြမ္းဆြတ္ တမ္းတျခင္းေတြရွိတယ္

ေနာက္ၿပီး ......

ခြင္႔လႊတ္ျခင္းရွိတယ္။

သုဇာဏီ

ခ်စ္သူ႔ သေဘာထား

ခ်စ္သူရယ္.......

            ငါတို႔အိပ္မက္ေတြ ထုဆစ္ဖို႔ လံုးေလာက္တဲ႔ အခ်ိန္ အတိုင္းအတာေတြ နဲ႔

ျပင္ဆင္ရေအာင္ေနာ္ မေတာ္ေလာဘ အျပစ္မကင္းတဲ႔ သစ္သီးေတြ ငါတို႔မစားဘူး

ေလာကရဲ ႕ သာယာခ်ဳိ ျမိန္ျခင္းခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ကိုသယ္ေဆာင္စို႔

ငါတို႔ ေရာင္႔ရဲ ၾကစို႔ ရုပ္ဝထၱဳ ပစၥည္းေတြ လႊမ္းမိုးမႈ႔ မရွိတဲ႔ ေနရာေလးမွာေနထိုင္ၾကစို႔

မတရားမႈေတြ တို႔မလုပ္ဘူး မ်ွတတဲ႔ သေဘာထားနဲ႔ လူတိုင္းကို ၾကင္နာမယ္

ဘယ္သူမွ အသိအမွတ္မျပဳရင္လဲ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရွ့ဆက္မယ္

ငါတို႔ရဲ အေသြးအသက္ေတြ တည္ၿမဲ ေနသေရႊ့ ခိုင္မာတဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ေရွ့ဆက္မယ္

ပူေလာင္မႈေတြ ငါတို႔ မယူဘူး ငါတို႔ မထိဘူး ငါတို႔ကုိယ္ထဲ မစီးဝင္ေစရဘူး

ဝါသနာ

ကြ်န္ေတာ႔္မွာ ဘယ္အခ်ိန္ကရွိေနမွန္းမသိတဲ႔ဝါသနာေတြ ဟာ အခြင္႔အေရး၇တာနဲ႔ အျဖည္းျဖည္ ေပၚလာပါေတာ႔တယ္

ခုတေလာ

ခုတေလာ လုပ္ျဖစ္တဲ႔ အလုပ္ေတြ
ခုတေလာ ေျပာျဖစ္တဲ႔ စကားေတြ
ခုတေလာခင္မင္ခဲ႔ တဲ႔ သူေတြ
ခုတေလာေတြးတဲ႔ အေတြးေတြ
အားလံုးအားလံုး ကို ခံစားလ်ွက္

သုဇာဏီ